Een vrolijke noot van Hassan
21 jaar was ‘ie, toen Hassan bij Betuwe Wereldwijd kwam werken. Nu 30 jaar geleden. “Ja, dat is wel superlang”, zegt Hassan. “In grote lijnen doe ik nog steeds hetzelfde werk: schoonmaken, de WC’s, boodschappen en sjouwen. Vroeger bracht ik met de fiets ook de bestuursstukken rond, maar dat hoeft nu niet meer”. Wie wel eens op woensdag de werkplaats binnenstapt kan het niet ontgaan: Hassan houdt van zingen tijdens het schrobben. Een vast repertoire aan liedjes wordt het gebouw in geslingerd.
“Weet je dat ik ook eigenlijk de ‘cateringman’ ben?” Elke woensdag neemt Hassan de bestelling op en haalt voor hemzelf en zijn collega’s frietjes en snacks.
Hassan doorliep een lang traject, voordat ‘ie z’n plekje bij Betuwe Wereldwijd vond: de LEAO, Mytylschool, vier jaar thuis, sociale werkplaats en dagverblijf. “Voor het een was ik te goed, voor het ander te slecht.” Tussendoor werd Hassan ook nog eens grondig onderzocht. Hij bleek een bijzondere ziekte te hebben. Hij werd 100% afgekeurd, maar Hassan wilde wel wat doen. “Thuis zitten, daar werd ik ook niet vrolijk van”.
“Mijn leven is best interessant. Ik zou er een boek over kunnen schrijven.”
Uiteindelijk mocht Hassan kiezen: een champignonkwekerij in Zaltbommel of Betuwe Wereldwijd. “Nou, ik hou niet van champignons, dus dat was makkelijk”.
Bij Betuwe Wereldwijd begon Hassan zich te ontwikkelen. “Ik heb mezelf opgepept. Ik wilde graag met de bus mee, maar dan moest ik sterk zijn. Ik kreeg conditie door het sjouwen.” Hassan vertelt dat ‘ie al met veel verschillende chauffeurs heeft gereden. “Het is leuk om met de bus mee te gaan omdat je dan nog ’s buiten het bedrijf komt en andere mensen ontmoet.”
Naast het werk bij Betuwe Wereldwijd gaat Hassan drie dagen in de week naar Theater Totaal. Daar kan hij zich heerlijk uiten. “Ik wilde een dag in de week bij Betuwe Wereldwijd blijven werken. Het is een fijne afwisseling in de week en hier heb ik mijn vrienden en collega’s. Ik vind het werk leuk. Elke keer is weer anders. Ik wil nog lang doorgaan, tot ver na mijn pensioen. Zolang ik het nog kan.”