Vrijwilliger Ward: via Retro Ronde naar Betuwe Wereldwijd
Hoe ik hier beland ben? Dat is een lang verhaal. Mijn dochter had een oldtimer en werd gevraagd om als volgwagen mee te doen aan de Retro Ronde van Vlaanderen: ‘Pap dat is zo leuk, wil je met me meegaan?’ Het is een jaarlijkse wielerronde op vintage fietsen. Ik heb daar een fotoreportage van gemaakt en werd er zo door gegrepen dat ik besloot dat ik ook zo’n oude stalen fiets wilde hebben en meefietsen. Toen heb ik een oud fietsje gekocht, maar dat was een beetje krakkemikkig en dan begin je te sleutelen en zo loopt het verder. Op een gegeven moment had ik meerdere retrofietsen in huis staan om op te knappen. Nu staan er nog 3 op zolder en één in het schuurtje, die gebruik ik om de beurt. De oudste die ik heb gerestaureerd is de ‘Visser Vainqueur’ uit 1973 (zie foto), de jongste zal van midden jaren ’80 zijn.
Ik ben ooit bij Betuwe Wereldwijd binnengelopen met een computerscherm en heb gevraagd: Doen jullie ook in fietsen? Niet wetende wat voor een voorraad fietsen in de kelder stond! Ik wist toen niet precies wat BWW deed, er zaten bij mij geen diepe gedachten of hoge idealen bij. Ik vind het gewoon leuk om een beetje te knutselen aan fietsen en bij huis was geen plaats meer, dus dan moet je een andere plek hebben. Eens in de week op de donderdagochtend repareer en knap ik hier nu fietsen op. De laatste maanden heb ik nog wel eens een praktijkschool-leerling erbij. Ze doen hier dan een snuffelstage van 6 weken. Een schroefje aandraaien of een slot demonteren, dat is niet het meest ingewikkeld voor ze. Het gaat vaak meer om andere dingen die ze moeten leren, zoals een werkplaats schoonhouden en ordenen, je afvragen of iets nog echt te gebruiken is. En natuurlijk de sociale kant: samenwerken, initiatief nemen en vragen durven stellen als je iets niet weet. Ik heb lang in de hoek van leerlingen die extra ondersteuning nodig hebben gewerkt, eerst bij de Kinderbescherming en later voor het Passend Onderwijs.
“Je komt nog eens op plekken waar je anders van zijn leven niet zou komen”
Bij toeval vroeg Frank (coördinator Mens en Werk BWW) of ik zin en tijd had om mee te gaan met de bus om spullen op te halen. Dat gebeurt nu vaker, de ene keer ben ik bijrijder en een andere keer chauffeur. Je rijdt altijd met zijn tweeën. Ik vind dat ook wel erg leuk, je komt nog eens op plekken waar je anders van zijn leven niet zou komen. De eerste keer was helemaal in Zeeland, een werkplaats in een voormalig kerkgebouw in Walcheren die leeggeruimd moest worden, dat was een mooi ritje. Als Frank met een transport zit, kom ik weleens extra of we schuiven. Maar ik wil ook zonder gedoe kunnen zeggen, ik ben er een weekje niet. Dat kan hier als vrijwilliger gewoon.
Ja, hoe vul ik mijn tijd verder? Ik knap dus stalen racefietsen op, samen met mijn vrouw wandelen we veel, en ik fotografeer. De laatste twee jaar is het vooral natuur en met name landschapsfotografie. Soms duik ik de uiterwaarden in, vogels fotograferen en zo. De foto bij dit verhaal is genomen bij De Ronde Haven, het is De Kleine Lek, een vroegere aftakking van de Lek (©Ward Habets).
Ik heb het hier prima naar mijn zin. Het is toch wel een fijn idee dat je een beetje bij kunt dragen aan wat Betuwe Wereldwijd allemaal doet. Betuwe Wereldwijd is nog op zoek naar een extra vrijwilliger chauffeur/bijrijder. Heb je rijbewijs B en houd je van afwisseling? Neem dan vooral contact met ons op!